Simone Inzaghi urodził się 5 kwietnia 1976 i jest młodszym bratem jednej z piłkarskich legend Włoch - Filippo Izaghiego. Pochodzi z Piacenzy i w klubie z tego miasta rozpoczął swoją piłkarską karierę w 1993 roku, jednak początki swojej kariery spędzał na wypożyczeniu w takich klubach, jak Carpi, Novara (w której zdobył pierwszą bramkę w seniorskiej karierze w sezonie 1995/96), Lumezzane oraz Brescello. Do swojego rodzimego klubu wrócił w rozgrywkach 1998/99, w których spisał się bardzo dobrze, zdobywając 15 bramek w 30 spotkaniach, dzięki czemu trafił do Lazio Rzym. W stołecznym klubie panowała wtedy duża rywalizacja o miejsce w ataku, gdyż trener Sven-Goran Eriksson mógł w tej formacji wybierać spośród takich piłkarzy, jak Marcelo Salas, Alen Boksic, Roberto Mancini, Fabrizio Ravanelli czy właśnie Simone Inzaghi. Dzięki dobrej formie i taktyce rotowania piłkarzami, Inzaghi rozegrał 22 spotkania (na 34 możliwych) w Serie A, zdobywając w nich 7 bramek. Był to dobry okres dla Lazio, które sezon zakończyło zdobyciem Scudetto oraz Pucharu Włoch. Kolejny sezon również można uznać za udany dla naszego obecnego trenera - w Lidze Mistrzów klub dotarł do ćwierćfinałów, a Inzaghi zdobył 9 bramek w 11 spotkaniach tych rozgrywek. Kolejny tytuł z klubem wywalczył w sezonie 2003/04, kiedy to triumfowali w Pucharze Włoch. Od tamtego czasu piłkarska przygoda Inzaghiego z roku na rok stawała się coraz mniej ekscytująca - najpierw spędził drugą połowę sezonu na wypożyczeniu w Sampdorii, następnie przez dwa sezony rozegrał jedynie 12 spotkań w barwach Lazio, a kolejne rozgrywki nosił koszulkę Atalanty - jednak głównie jako zmiennik, a w dodatku bez dorobku bramkowego. Do rzymskiego klubu wrócił ponownie w sezonie 2008/09 i pełnił rolę dżokera z ławki. W trakcie tej kampanii przełamał swoją strzelecką niemoc, która trwała od września 2004 roku. Po rozegraniu raptem 12 spotkań przez kolejne dwa sezony postanowił zakończył karierę piłkarską w wieku 34 lat.
W reprezentacji rozegrał trzy spotkania. Zadebiutował wchodząc w 60 minucie meczu towarzyskiego z Hiszpanią, kiedy to w ataku tworzył duet napastników ze swoim bratem - Filippo. Kolejne mecze w reprezentacji rozegrał przeciwko Anglii oraz Rumunii.
Simone uważano za piłkarza o dość podobnym stylu gry do swojego starszego brata, a także do Paolo Rossiego. Choć nie był najlepiej wyszkolony technicznie, to dzięki warunkom fizycznym i dobremu przygotowaniu motorycznemu był dość groźnym napastnikiem, często grającym na granicy spalonego i potrafiącym odnaleźć się w polu karnym.
Po przejściu na piłkarską emeryturę pozostał w Lazio Rzym, prowadząc zespoły juniorskie, aż w kwietniu 2016 roku mianowano go trenerem pierwszego składu. Na tym miejscu zastąpił Stefano Piolego. Pierwotnie menadżerem klubu miał zostać Marcelo Bielsa, jednak po niecałym tygodniu pracy z drużyną - opuścił Rzym z niewyjaśnionym powodów. Sytuację wykorzystał Inzaghi, prowadząc Lazio do zajęcia 5 miejsca w lidze oraz Finału Pucharu Włoch, który jednak przegrał z Juventusem. Szybko jednak zemścił się na klubie z Turynu, pokonując Starą Damę w Superpucharze Włoch w nadchodzącym sezonie. Koniec sezonu 2017/18 nie należał jednak do udanych dla Lazio - jak wszyscy pamiętamy, w ostatnim meczu sezonu w bezpośrednim pojedynku o miejsce zapewniające awans do Ligii Mistrzów lepszy okazał się Inter, wygrywając 3:2 w Rzymie. Sezon 2018/19 to zdobycie Pucharu Włoch, pokonując w finale 2:0 Atalantę i zapewniając sobie udział w Lidze Europy. W 2019 roku Inzaghi zdobył dla stołecznego klubu kolejny tytuł - ponownie pokonując Juventus w Superpucharze Włoch. Sezon 2019/20 Lazio zakończyło na czwartym miejscu w Serie A, a rozgrywkach Ligii Mistrzów w kolejnym sezonie byli wśród 16 najlepszych zespołów, docierając do fazy pucharowej.
3 czerwca 2021 roku, Inzaghi podpisał dwuletni kontrakt z Interem.
Jako trener najczęściej stosuje taktykę 3-5-2, która została niejako wskrzeszona przez kilku menadżerów we Włoszech. Znany jest z tego, że potrafi wykrzesać ze swoim piłkarzy maksimum ich potencjału, podobnie jak Antonio Conte, którego zastąpił w Mediolanie. Preferuje ofensywny styl gry, a w swoim systemie za dwójką napastników najczęściej wystawia ofensywnie usposobionego pomocnika, grającego przed dwójką pozostałych piłkarzy ze środka pola. Uważany jest za trenera o dość sporej elastyczności taktycznej - potrafiąc ustawić zespół i do wysokiego pressingu, jak i do głębszej obrony, korzystając z okazji do szybkiego kontrataku.
Inzaghi ma trzech synów - Tommaso (urodzony 29 kwietnia 2001 roku), Lorenzo (14 kwietnia 2013) oraz Andreę (8 sierpnia 2020). Matką Tommaso jest aktorka i prezenterka telewizyjna - Alessia Marcuzzi, a Lorenzo i Andrei - jego obecna żona, Gaia Lucariello, z którą wziął ślub 3 czerwca 2018 roku.
nie mogę wybrać niczego poza Wlochami
